(در ادامه مطلب قبلی)

       مسأله دیگر این است که اصولا حجاب با آزادی منافات دارد . انسان باید بتواند خودش تصمیم بگیرد که چه بپوشد و چگونه ارتباط داشته باشد . هر کلیشه ای که از قبل ترسیم شود و بخواهد ارتباط زن و مرد را به صورت تعریف شده ارائه دهد مخالف آزادی است که از حقوق انسان به حساب می آید . اگر بخواهیم از نگاه دینی تحلیلی ارائه دهیم توجه به چند نکته ضروری است .

      اولین نکته این است که بنای اسلام در روابط اجتماعی به حداقل رساندن استهلاک قوا است . یعنی افرادی که میخواهند فعالیت هایشان را انجام دهند باید بتوانند راحت ترین وسریع ترین راه را برای انجام فعالیت هایشان به پیمایند . بنابر این باید تحلیل کنیم که آیا حجاب به استهلاک قوا می انجامد و یا مانع استهلاک قوا است ؟ تحلیلی که به نظر صحیح می آید این است که وجود حجاب یک مرزبندی ایجاد میکند تا در ورای مرزها هر کدام از دو جنس راحت بتوانند کار خود را انجام دهند . اگر این مرز وجود نداشته باشد عملا جلوی فعالیت های عادی گرفته میشود .

      نکته دوم این است که حجاب باعث نمیشود حساسیت دو جنس نسبت به یکدیگر افزایش پیدا کند بلکه برعکس نبودن حجاب باعث میشود آستانه رضایتمندی جنسی بالا رود . بحث آستانه رضایتمندی از بحث های بسیار مهم است که در حوزه های مختلف کارآمد است . به عنوان مثال در پاکستان افرادی که نان برای خوردن داشته باشند دیگر اسمشان فقیر نیست ، یعنی به گونه ای سطح زندگی تعریف شده است که هر کس نان و مقداری فلفل داشته باشد و نان را در آب و فلفل بزند و بخورد دیگر احساس فقر نمیکند ، ولی همین پاکستانی اگر مدتی مقیم ایران شود ، چون زندگی متوسطی که ارائه میشود با وضعیت سابق او متفاوت است اگر برای خرید پفک نمکی پولنداشته باشد احساس فقر میکند . چرا اینگونه است ؟ برای اینکه ما آستانه رضایت مندی را بالا آوردیم . وقتی آستانهد رضایت مندی بالا بیاید ، احساس فقر شایع میشود . در مسئله روابط جنسی نیز مسئله به همین شکل است ، یعنی در کشورهایی که حجاب وجود ندارد و روابط جنسی آزاد است آستانه رضایت مندی جنسی بالا آمده است . بنابراین ارتباط جنسی برقرا میشود بدون اینکه شخص به ارضای کامل برسد . تمهیدات دین این است که سطح رضایت مندی را در یک نقطه نگه دارد و مرد از ارتباط جنسی با همسر خودش در کانون خانواده احساس لذت و رضایت کند . اگر مرد نگاهش از داخل کانون خانواده به بیرون از خانواده معطوف شود با مقایسه همسر خود با دیگران از همسر خود احساس رضایت نمیکند . فیلم ها را نگاه میکنند . بازیگران فیلم به صورت گزینشی انتخاب میشوند و از روی قصد با گریم ، زیبایی مضاعفی در آنها می آفرینند . مرد این ها را با همسر خود مقایسه میکند و میل او نسبت به همسرش کم میشود . این موارد که تکرار شود ، شخص ارتباط جنسی برقرار میکند ، ولی همیشه احساس نارضایتی جنسی دارد . به همین دلیل در کشورهای غربی به فاصله چند دهه دگر جنس خواهی به هم جنس خواهی تبدیل شد . هم جنس گرایی از عنوان ناهنجاری و شذوذ جنسی خارج شد و به عنوان یکی از راه های متداول ارضای جنسی به رسمیت شناخته شد ، یعنی آستانه رضایت مندی بالا آمد و ارتباط جنسی با حیوانات مطرح شد و الان بعضی از کشورها از این مرحله نیز گذر کرده اند و به ارتباط جنسی با اشیاء رسیده اند . عروسک های خاصی در ویترین مغازه ها است و انسان به اختیار خودش مدل انتخاب میکند و با آن ارتباط جنسی برقرار میکند .

       «  مدلی که دین تعبیه کرده ، این است که میخواهد آستانه رضایت مندی از ارتباط جنسی را در یک حد نگه دارد تا حرص انسان کنترل شود و با ارتباطی که در کانون خانواده ، تعریف میشود ، به رضایت مندی برسد . »

       نکته سوم این است که هر کسی باید به اندازه عُرضه و توانمندی خود در جامعه مطرح باشد و نان کارآمدی خود را بخورد . «  حجاب این فرصت را به زن ها میدهد تا بتوانند توانمندی های خود را به رخ دیگران بکشند . اگر حجاب وجود نداشته باشد زن ها جسم خودشان را به عنوان توانمندی مطرح میکنند ، یعنی نان فیزیک جسمی خود را میخورند » و این باعث میشود که جنس زن نتواند به عنوان یک شخص ارزشمند ، توانایی های خود را به رخ دیگران بکشد . این همان تفاوت نگاه جنسی و نگاه فرهنگی به زن است . به نظر میرسد دین به زن نگاه فرهنگی دارد .

       نکته چهارم این است که اگر قبول کنیم باید روابط جنسی تعریف و ضابطه مند شود به دلیل اختلاف جنسیّتی ، زن و مرد باید مسئولیت های متفاوتی داشته باشند . به عنوان مثال زن دارای ویژگی خودآرایی و خودنمایی است و مصداق و حد زیبایی طلبی در زن تا حدودی با مرد متفاوت است . میل به تجمل و خودآرایی در زن بیشتر است و این ویژگی حکیمانه و مثبتی است که خداوند در وجود زن قرار داده است . زن میتواند به این وسیله جنس مخالف را به سمت خود جذب کند . این ویژگی در کانون خانواده بسیار ارزشمند و کارگشا است . به همین جهت این سؤال مطرح میشود که آیا ارزش ها زنانه و مردانه پذیر هستند یا نه ؟؟ جنسیّت بردار هستند یا نه ؟؟ به نظر می آید از آموزه های دینی استفاده میشود که برخی از ارزش ها جنسیّت بردار هستند . شما در دعای حضرت مهدی(عج) می بینید که آقا می فرمایند : « خدایا به زنان ما حیا و عفت عنایت فرما ». برای زن حیا و عفت ارزش خاصی دارد ، چون متناسب با قابلیّت ها و ویژگی های که زنان دارند ، کنترل های خاصی نیز تدبیر شده است . اگر حس تجمّل خواهی کنترل ویژه ای به نام حیا وعفت نداشته باشد تعدل روابط اجتماعی بر هم میخورد . بر مرد بیشتر تأکید میشود چشم خود را از نامحرم بپوشد و بر زن تأکید میشود در مقابل نامحرم خودنمایی نداشته باشد .

       ممکن است گفته شود: « به آقایان بگویید: نگاه نکنید! چرا زن ها مجبور باشند خودشان را بپوشاند؟؟ » پاسخش این است که تدبیر دین در کنترل فساد حذف زمینه های فساد است . بگذارید خاطره ای نقل کنم: معلّم حرفه وفن سال اول دبیرستان سؤال داده بود که خواص چکش برق را بنویسید . بعد رو کرد به بچّه ها و گفت: پاسخ این سؤال صفحه «65» سطر سوم تا هشتم است . کسی تقلب نمیکند تا من بروم توی دفتر و برگردم!! یعنی خودش زمینه تقلب را فراهم میکند و بعد از آنها میخواهد خودتان را کنترل کنید و تقلب نکنید . روشن است که وقتی این معلّم به دفتر میرود، درصد زیادی از بچّه ها راه تقلب را باز می بینند . پس ابتدا باید زمینه فساد را از بین برد .

       نکته پنجم این است که به نظر میرسد در مسأله حجاب یک بحث شخصیتی نیز برای زن رعایت شده است . در مواردی مثل نماز، حتی در حالتی که مردی حضور نداشته باشد حجاب بر زن اجباری شده است، گویا میخواهند بگویند با یک شخصیت و حالت خاصی در مقابل خداوند باید حاضر شوید . دو تا زن را در نظر بگیرید ؛ یکی آن زنی که بدون خودنمایی مرد را به دنبال خود میکشاند که به نظر می آید این با تدبیر دینی هماهنگ است . یعنی زن باید برای همیشه برای مرد جذابیّت داشته باشد . اما جاذبه ای که به معنای خود فروشی ، هرزگی و ارزان فروشی یک جنس نیست . همیشه مرد تصویری که از شخصیت زن در ذهن خود دارد ، باید این باشد که ورای چیزی که الان مشاهده میکند ، ارزش بالاتری هست که در معرض دید من قرار نگرفته است . و همان باعث میشود که از باب جاذبه شخصیتی به سمت جنس مخالف برود . این را مقایسه کنید با زنی که حجاب ندارد و ظاهر و باطنش را مرد میتواند ببیند . آن جذابیتی که مرد را به دنبال خود بکشاند به شکل سابق ندارد . بله، مرد به دلیل این که نگاهش تحریک میشود ، برای اشباع شهوت خود ممکن است دنبال چنین زنی بیشتر راه بیفتد، ولی نگاه شخصیتی به زن ندارد و به نوعی نگاهی که یک حیوان نر به جنس ماده خود دارد مرد به آن زن پیدا میکند .

       حالا سؤالم از شما دخترایی که حجاب رو دور انداختین اینه که « مردا شما رو یک انسان با ارزش و با شخصیت ببینن بهتره یا مثل یه حیوان که فقط حوس خودشون رو باهاتون ارضاع کنن ؟؟ »

  مروارید این صدف سر جاشه . با کلی قشنگی و عزت و احترام .

 اما مروارید این صدف کجاست ؟؟؟؟؟؟؟

شاید افرادی سودجو ،‏ نامرد و حوس باز اون رو ... (پناه بر خدا) بعدم یه گوشه ای رهاش کردن و رفتن .

اینم یه مروارید دیگه که گرفتار چنگال مردان شیطان صفت شده .

به نظر شما اگه خودمونو مروارید بدونیم بهتره یا اینکه یه سنگی که تو چشم همه بی ارزشه و به راحتی میتونن به مادسترسی داشته باشن ؟؟؟؟؟؟؟

به طور کلی منظورم اینه که اگه کسی واسه خودش ارزش قاعل بشه بهتره یا اینه خودشو مثل اجناس داخل یه نمایشگاه به معرض دید همگان قرار بده ؟؟؟؟؟؟؟

نظر خوده من اینه که اگه واسه خودمون ارزش قاعل بشیم بهتره ، چون اون موقع هر کسی حسرت دیدن و داشتن ما رو می خوره ، مثلا اگه خودمونو مثل مروارید با ارزش بدونیم و ته دریا باشیم خیلی ها دوست دارن ما رو به دست بیارن اما نمیتونن . حالا اگه در مقابل ما واسه خودمون ارزشی قاعل نمیشیم در حقیقت در حق خودمون که ظلم کرده ایم هیچ بلکه در حق جامعه ای هم که در اون زندگی میکنیم هم ظلم بزرگی کردیم ، چون دسترسی به خودمونو واسه دیگران آسون کردیم و این یک فاجعه بزرگه است که دلیلشو کم کم در مطالب آینده مینویسم . این حالت رو میشه با اجناس داخل نمایشگاه مثال زد . مثلا ما یه جنس هستیم داخل یه نمایشگاه بزرگ ، یکی ما رو میبینه و از ما خوشش میاد و ما رو میخره . به ظاهر همه چیز خوبه ، اما در نمایشگاه بعدی جنس جدیدی جای ما رو می گیره و ما دیگه ارزشی نداریم و این یعنی تنوع طلبی ، یعنی آستانه رضایت مندی بالا ، یعنی ...

خوشحال میشم نظرای شما رو هم نسبت به این مطلب مهم بدونم تا با هم کمک کنیم زندگی بهتر و گناه کمتر داشته باشیم .

یاعلی مدد ...